Funkcjonalna osteopatia to koncepcja terapeutyczna, która zakłada, że na problem, który wystąpił w aparacie ruchu reaguje cały organizm człowieka. Zaburzenie w działaniu jednego ze stawów ma wpływ na działanie i funkcjonowanie wszystkich pozostałych.
Skutkiem tego jest pojawienie się dolegliwości bólowych, ale jego źródła należy szukać na większym obszarze ciała człowieka.
Terapeuta ma za zadanie znalezienia źródła bólu i jego usunięcie.
Przyczyna bólu rzadko znajduje się w miejscu, w którym pacjent odczuwa dolegliwości. W wielu przypadkach może być umiejscowiona w całkowicie innym obszarze.
Diagnoza – wstęp do funkcjonalnej osteopatii:
Terapueta przeprowadza wywiad z pacjentem, będący wstępem – „punktem zaczepienia” określając elementy aparatu ruchu funkcjonujące nieprawidłowo. Celem jest określenie miejsca w ciele pacjetna, powiązanego przyczynowo z miejscem bólu. Zaburzenia funkcjonalne wywołane przez mechanizmy kompensacyjne są rozproszone po całym ciele człowieka, według przyjętego wzorca.
Terapia właściwa:
W pierwszych etapach terapia zaczyna się od kręgosłupa. Dlaczego? Ponieważ jest on centralną osią wokół której skupia się „architektura” ciała.
Jest to ciekawe podejście, ponieważ terapeuta nie koncentruje się w pierwszej kolejności na miejscu bólu, ale dopiero w dalszym postępowaniu.
Zalety osteopatii funkcjonalnej:
- całościowa ocena funkcjonowania układu ruchu pacjenta
- diagnoza i terapia przyczynowo-skutkowa
- duża efektywność technik terapii
- bezpieczne metody uruchamiania i korekcji wadliwego ustawienia stawów
- kompleksowe przywracanie sprawności fizycznej
Wysoka skuteczność i efektywność terapii pozwala na szybkie pozbywanie się dolegliwości, które mają swoje źródło w narządzie ruchu człowieka.
